علت تأخیر در اجابت دعا از زبان «منصور ارضی»

منصور ارضی می‌گوید: گاهی اوقات تاخیر اجابت دعا به خاطر مقام و منزلت بنده نزد خداست چون شنیدن صدای بند‌ه‌اش را دوست دارد و گاهی اوقات برعکس، حالا خودتان کلاه خودتان را قاضی کنید یک وقت تا نگفته کارتان درست شد یک ذره باید ترسید.

برخی علل تأخیر اجابت دعا

امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌فرماید: گاهی اوقات خداوند متعال اجابت دعا را به تأخیر می‌اندازد تا هم اجر عظیم‌تر و هم عطای بیشتری داشته باشد.

در کتاب «عدة الداعی بن فهد حلی» روایتی از جابر بن عبد لله انصاری از پیغمبر اکرم صلوات الله علیه نقل شده که حضرت فرمودند: وقتی بنده‌ای که محبوب خداست دعا کند از ذات مقدس خدا به جیرئیل ندا می‌رسد حاجت بنده‌ام را بدهید ولی آن را به تأخیر بیندازید چون من دوست دارم همیشه صدایش را بشنوم و اگر بنده‌ای مغضوب خدا شد خداوند می‌فرماید زود حاجت این بنده را بدهید و در دادنش عجله کنید چون من خوش ندارم صدایش را بشنوم.

پس گاهی اوقات تاخیر اجابت دعا به خاطر مقام و منزلت رفیع بنده نزد خداست چون شنیدن صدای بند‌ه‌اش را دوست دارد و گاهی اوقات برعکس، حالا خودتان کلاه خودتان را قاضی کنید یک وقت تا نگفته کارتان درست شد یک ذره باید ترسید.

برای درک حال مناجات باید به خورد و خوراکمان توجه داشته باشیم

از الان تا لیلة القدر حواسمان جمع باشد یعنی بعد از  بیست روز برای بهانه‌های دنیایی وکوچک از خدا دور نشویم. برای درک حال مناجات آنقدر سر شب یاید توجه داشته باشیم، افطارمان باید سبک باشد، ما می‌گوییم امیرالمؤمنین(ع) سر شب با نان و نمک افطار نمود، در حال گرسنگی حال مناجات و عبادت و اشک می‌دهند. یعنی اربابمان امام حسین(ع) اگر گرسنگی نمی‌کشید من هم  اصرار نمی‌کردم. به قول امام چهارم  «بِأَبِی الْمَهْمُومُ حَتَّى قَضَى بِأَبِی الْعَطْشَانُ حَتَّى مَضَى» ( نور الابصار-معالی السبطین) جانم به فدای آن پدری که گرسنه جان داد قربان آن پدری بروم که با دل پر غصه جان داد، قربان آن پدری بروم که با لب عطشان جان داد.

لیلةالقدر که می‌گذرد برای عده‌ای در علم و ادب و رفتارشان یک شکوفایی رخ می‌دهد

در باب این ماه پر عظمت عرض کردیم که «سلام دَائِمُ الْبَرَکَةِ إِلَى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلَى مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِما اَحْکَمَ مِنْ قَضآئِهِ» پس بر اساس دعای چهل وچهارم صحیفه سجادیه امام زین العابدین، در لیلة القدر سلام و برکت دائم تا طلوع فجرنازل می‌شود به شرطی که انسان اهل لیلة القدرباشد. به وسیله قضا و قدر الهی این حکم را محکم می‌سازد، برای همین است لیلة القدر که می‌گذرد برای عده‌ای در علم و ادب و رفتارشان یک شکوفایی رخ می‌دهد و زندگیشان عوض می‌شود حتی می‌بینی خانواده‌اش هم عوض می‌شوند.

با رعایت حرمت و آداب ماه رمضان، خود به خود رفتار و اعمالمان تغییر پیدا کرده و اصلاح می‌شود

«وَ اَلْهِمْنا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ اِجْلالَ حُرْمَتِهِ» یک وقت از فضل خدا رزق می‌خواهیم ولی اینجا الهام فضل و شناخت این فضل را درخواست می‌کنیم، عرض شد در شب قدر آرایش ملائکه هم فرق می‌کند؛ آنکه برکت می‌آورد آنکه رحمت دارد آنکه از فضل خدا رزق می‌آورد همه ملائکه الهی می‌خواهند خدمت حضرت صاحب الزمان(عج) برسند. اینجاست که معنی در خواست معلوم می‌شود لذا شناخت حرمت و ادب این ماه را از خدا می‌خواهیم. ببینیم چگونه وارد مجلس دعا می‌شویم؟! این ماه رمضان، جلال و حرمت دارد وقتی به معرفت و شناختش برسیم آن وقت آداب آن را درست می‌فهمیم و می‌شناسیم آن وقت رفتار وحرف زدنمان در این ماه خود به خود با شناخت و معرفت پیدا کردن تغییر می‌کند.

در این ماه باید از جوارح و جوانح خود مواظبت کنیم

این جاست که عده‌ای می‌توانند خود را در این ماه از هر حرام و گزندی محافظت کنند «وَ التَّحَفُّظَ مِمَّا حَظَرْتَ فِیهِ» این الهام از طرف خداوند است که در این ماه  می‌خواهیم: «وَ أَعِنّا عَلَى صِیَامِهِ بِکَفّ الْجَوَارِحِ عَنْ مَعَاصِیکَ» می‌توانیم روزه‌ای بگیریم که تمام جوارح ما از معاصی دور و روزه دار باشند. همه بزرگان همین روزه‌داری را اشاره می‌کنند.

آنهایی که به علتی روزه نمی‌توانند بگیرند می‌توانند این جوارح خود را کنترل کنند هم جوارح و هم جوانح خود را یعنی دل، قلب و روح خود را در خط ماه رمضان بیندازند یعنی «بکف جوارح» در ماه رمضان بتوانی اعضای بدن را بازداشت کنی بتوانی اندام را از گناهان حفظ کنی، یعنی دنبال حفظ کردن زبان و چشمانت باش. در خوردن امساک هم محافظت و امساک داشته باش. هر چند بعضی‌ها در ماه رمضان گویی می‌خواهند با خدا بجنگند البته نمی‌دانند دارند با خودشان می‌جنگند.

وقتی خودسازی و کنترل را در این ماه شروع کنیم بعداز ماه رمضان بهتر می‌توانیم با شیطان بجنگیم

در ادامه دعا حضرت می‌فرمایند: «وَاسْتِعْمالِها فیهِ بِما یُرْضیکَ» یعنی برای رضای خدا کاری انجام دهیم. در آخر کمیل می‌فرماید: «یَا رَبِ ‏قَوِّ عَلَى خِدْمَتِکَ جَوَارِحِی وَ اشْدُدْ عَلَى الْعَزِیمَةِ جَوَانِحِی‏» توانی به جوارح و عزمی به جوانحم (دل وقوای باطنی) عطا بفرما برای خدمت به خود و بندگانت.

بیاییم برای دوری از نارضایتی خدا از چشمانمان شروع کنیم ده روز از این ماه را روی چشمانمان کار کنیم دهه دوم بر روی گوش و در دهه سوم بر روی زبان،وقتی شروع کنیم بعد از ماه رمضان بهتر می‌توانیم با شیطان بجنگیم چون اراده قوی و پاک‌سازی سه عضو اصلی بدن را داریم، بعضی‌ها می‌گویند نمی‌شود روزه و نماز هم نمی‌شود پس باید به حال خودش رها کنیم! باید شروع کنیم. درمجلس مناجات هم انسان‌هایی می‌آیند که دل و روحشان بیمار است. برای مناجات که می‌آییم ببینیم کجا بنشینیم می‌توانیم راحت‌تر یک مناجات و قرآن خواندن داشته باشیم؟ کجا می‌توانیم از منبر بهتر استفاده کنیم؟

خدا کند ما به درد حضرت زهرا(س) بخوریم!

بعضی‌ها برای مناجات وقت نمی‌گذارند هنوز نرسیده اند به اینکه باید مناجات داشته باشندوبه آن احتیاج دارند. فقط می‌آیند برای تبرک و ثواب روضه گوش دادن،وقت مناجات و خواستن می‌رسد بلند می‌شوند می‌روند! مگردردعای ابوحمزه ثمالی نمی‌خوانیم: «وَاَعِنّی بِالْبُکآءِ عَلی نَفْسی» به من کمک کن بر خودم بگریم. مگر کسی می‌تواند روز قیامت بدون اذن خدا قدم از قدم بردارد مگر از قرآن و روایات نشنیدی: «یوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ..» من اگر بتوانم اعمالم را با ائمه تطبیق بدهم  سریع فرار می‌کنم حالا تو بگو حاجی ماه رمضان، مناجات، سینه زنی!

آنها هم که در محشر کنار ابی عبدلله(ع) جمع می‌شوند خود حضرت با یک نگاه آنان را جمع می‌کند و می‌برد، بقیه از هم فرار می‌کنند؛ کوچک و بزرگ، دوست و فرزند ،والدین، وقتی بنده برای خدا خشوع داشته باشد دیگر از کسی نمی‌ترسد! فقط خوشحالی ما باید بر این باشد که کسی می‌آید در محشر و ما را سوا می‌کند آن هم باید به دردش خورده باشیم. خدا کند ما به درد حضرت زهرا سلام الله علیها بخوریم!