سخنان «منصور ارضی» در شب پنجم ماه رمضان

آنچه امام سجاد(ع) درباره شب‌های قدر مورد توجه قرار می‌دهد برتری این شب‌ها از هزار ماه است، از طرفی به طور دقیق مشخص نمی‌کند کدامین شب، شب قدر است. پس برای کسی که طالب فیض و مناجات است باید هر شب ماه رمضان را عزیز بدارد.

 همزمان با فرارسیدن شب پنجم ماه مبارک رمضان، منصور ارضی از مداحان پیشکسوت اهل‌بیت علیهم‌السلام در مسجد ارک به بیان مضامینی از  دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه پرداخته است که متن آن به شرح ذیل است:

فرایض دینی را نباید با نگاه ریاضت دید!

امام سجاد(ع) درادامه دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه می‌فرمایند: «وَ جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَیِّناً لَا یُجِیزُ جَلَّ وَ عَزَّ أَنْ یُقَدَّمَ قَبْلَهُ، وَ لَا یَقْبَلُ أَنْ یُؤَخَّرَ عَنْهُ» یعنی خداوند برای روزه داری زمان معین قرارداد به طوری که اجازه ندهد بیشتر از آن ادا شود و نیز به تأخیر افتادن آن را نپذیرد.

عرض می‌کنیم؛ روزه هم مانند نماز دارای زمان بندی خاص خودش است و کسی نمی‌تواند هر طور و هر جا خواست روزه بگیرد یا بیشتر از آنچه واجب است روزه بگیرد «وَ لایَقْبَلُ اَنْ یُؤَخَّرَ عَنْهُ» نشان می‌دهد فرایض دینی را با نگاه ریاضت کشی نباید دید مثل کسانی که دین نداشته و خداوند را قبول ندارند ولی برای آنکه به توانایی‌های خارق العاده‌ای برسند هر ریاضتی را می‌کشند حتی به سحر و جادو هم متمسک می‌شوند و یا سختی‌های عجیب و غریبی مثل: امساک از خوردن، خوابیدن و...  دارند همه این‌ها از نظرشرع مقدس اسلام رد می‌شود این جمله امام سجاد(ع‌) ساده است ولی همه را رد می‌کند فرایض زمان بندی مشخصی دارند و در این مورد هم مشخص است.

البته بندگی خداوند که در فطرت ماست همیشگی است، خواستن عمر طولانی برای بندگی حق تعالی هم خود یک نوع زیبایی و کمال طلبی الهی است. بنابراین فرایض الهی از جمله فریضه روزه زمانشان مشخص است و اگر کسی بخواهد زمانشان را تغییر بدهد می‌شود روزه و طاعت شیطانی!

آنکه طالب فیض مناجات است هر شب ماه رمضان را باید عزیز بدارد

موضوع بعدی که اشاره می‌فرمایند: «ثُمَّ فَضَّلَ لَیْلَةً وَاحِدَةً مِنْ لَیَالِیهِ عَلَى لَیَالِی أَلْفِ شَهْرٍ وَ سَمَّاهَا لَیْلَهَ الْقَدْرِ» در این فراز برتری «شب قدر» بر دیگر شب‌های ماه مبارک رمضان مورد تاکید واقع شده است و آنچه در آن می‌تواند بگذرد برتر از هزار ماه است از طرفی به طور دقیق مشخص نمی‌کند کدامین شب، شب قدر است پس برای آنکه طالب فیض و مناجات است هر شب ماه رمضان را باید عزیز بدارد.

اما موضوعی که مهم است حضرت می‌فرماید: در آن شب، فرشتگان و ملائکه به اذن خداوند نازل می‌شوند «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فیها بِاِذْنِ رَبِّهِمْ من کل امر» اما نمی‌توانیم بگوییم در شب‌های دیگر ملائکه و ارواح نزول نمی‌کنند ولی همین اندازه می‌توان گفت که آرایش آن‌ها در شب قدر فرق می‌کند و حرکت مخصوصی دارند و هرکسی طاقت درک این رفت و آمد را ندارد. پس این آرایش شب‌های قدر طوری دیگر است همه کارهایشان بر مبنای سلامتی و برکت است.

ملائکه برای هزار هزار حسین گفتن ما کمر به خدمت بسته‌اند و این بار سنگین را به عرش می‌رسانند

از برخی روایات استنباط می‌شود ملائکه فقط درشب قدرنازل نمی‌شوند بلکه وقتی در مجلسی ذکر اهل بیت علیهم السلام ،ذکر امیرالمؤمنین و یا همین حسین گفتن ما انجام می‌شود عده‌ای از ملائکه نزول و صعود دارند تا ذکر حسین بعدی را برسانند یعنی برای هزار هزار حسین گفتن ما کمر به خدمت بسته‌اند و این بار سنگین را به عرش می‌رسانند و بر می‌گردند و آنها سنگینی این نام را می‌فهمند که آن را می‌رسانند.

نزول برکات و سلام الهی بر بندگان

بعد از این حضرت سجاد(ع) می‌فرماید: «سلام دآئِمُ الْبَرَکَةِ اِلى‏ طُلُوعِ الْفَجْرِ» برکت دائم تا طلوع فجر برای «علی من یشا من عباده» است. همین جا معلوم می‌شود دست کسانی را که خودشان آورده‌اند بالا را می‌گیرند و حسرت برای جا مانده‌ها باقی می‌ماند.

از طرفی لیلةالقدر یاد آور حقیقت؛ «یَا دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَى الْبَرِیَّةِ» (دعای شب‌های جمعه) است یعنی اگر کسی هم نخواهد به او می‌دهند تو در ماه رجب خود را برای همین آماده می‌کردی می‌گفتی: «یا مَنْ یُعْطى مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً اَعْطِنى» اصلاً ملائکه آمدند برای عنایت کردن و دادن حاجت و اصلاً آمدند ببخشند «وَ بِرَحْمَتِکَ تَعَلُّقِی تُصِیبُ بِرَحْمَتِکَ مَنْ تَشَاءُ» (ابوحمزه ثمالی).

می‌بینی به ظاهر از خداوند چیزی نخواسته خودش هم خبرندارد ولی رحمت الهی دستش را گرفته است مگر آن شخص نبود که به قصد دزدی ناموس، شب آمد بالای دیوار خانه‌ای، صبح هم به صاحب خانه گفته من می‌آیم دخترت را ببرم کسی هم در شهر جرأت نمی‌کند به او حرفی بزند؛ آمده برای دزدی، جنایت و زور گیری، صدایی از خانه همسایه می‌شنود: «أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ» آیا وقت آن نرسیده که قلب‌ها در برابر ذکر خداوند خاشع شوند؟ گفت چرا! آمد پایین برگشت و توبه کرد و از عباد خاص عالم شد. حق همه را هم تا می‌توانست برگرداند.